składać się z czegoś

См. также в других словарях:

• składać się – złożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być składanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten leżak bardzo łatwo się składa. Parasol sam się złożył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzielić się — I – podzielić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś lub ofiarowywać sobie wzajemnie jakąś część, porcję, kawałek czegoś; częstować czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzielił się z bratem wszystkim, co zebrał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zamykać się – zamknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgradzać się od kogoś, czegoś, zamykając drzwi pomieszczenia; odseparowywać się, unikać kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamykać się w pokoju. Zamknąć się w mieszkaniu. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ofiarowywać się – ofiarować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} składać siebie w ofierze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chrystus ofiarował się za grzechy świata. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgłaszać gotowość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwalniać się – zwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać zezwolenie na opuszczenie czegoś na pewien czas, zaprzestanie spełniania jakichś obowiązków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń zwolnił się z ostatniej lekcji u nauczyciela.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …   Słownik języka polskiego

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego

• wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

• rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… …   Słownik języka polskiego